کلیپ ضد جنگ و یوسف اسلام

این کلیپ را خیلی ها از طریق ایمیل گرفتند، با اینکه عکس ها خیلی گویاست و پیام های ضد جنگ تاثیر گذار اما مشکل اصلی با موسیقی انتخاب شده برای کلیپ است. یوسف اسلام یا همان کت استیونس خواننده موسیقی متن کسی است که از فتوای مرگ سلمان رشدی حمایت و برای اجرایش فعالیت کرد.نمی دانم چطور سازنده کلیپ این قطعه را از این خواننده انتخاب کرده است. بنابراین وقتی آدمی مثل من که از جنگ و ترور واهمه دارد، می خواهد کلیپ را به مثابه پیام صلح با دوستان فرنگی اش از طریق شبکه های مجازی تقسیم کند ، دست و دلش می لرزد که نکند بیننده ای از بلاد فرنگستان ترس از ترور را بیشتر از پیام صلح آمیز از طریق تصاویر تاثیر گذار درک کند، آن وقت باید بار اثبات انسان دوستی امان را بر دوش حیوان شریفی بگذاریم که حتی باقالی هم دیگر نمی شود بارش کرد

سکوت

واقعیت اینه که خیلی ها در برابر حمله احتمالی آمریکا به ایران سکوت کردن، از این جماعت سکوت، گروهی هستن که می گن آمریکا عددی نیست که به ایران حمله کنه چون ما بیمه آقا هستیم ، گروه دوم هم می گن بهتر که آمریکا به ایران حمله کنه واسه اینکه دموکراسی می شه و ازا ین جور حرفها... گروه اقلیتی هم این وسط قرار دارن که من هم جز اونها حساب می شم. به نظر گروه اقلیت باید تمام سعی خودمون رو بکنیم که به ایران حمله نشه، واسه این که جنگ شوخی بردار نیست. جنگ واقعیات تلخی داره که می تونه یه تمدن رو سالها به عقب بکشونه. جنگ راهی واسه دموکراسی نیست. دمکراسی باید از درون باشه. از مردم شروع بشه و به مردم ختم بشه. دمکراسی مکانیسم های داخلی می خواد. با جنگ و حمله نمی شه دموکراسی را تزریق کرد. از طرفی تصور اینکه جنگ می تونه مملکت رو هزار تیکه بکنه من یکی رو که تا روز قیامت عزادار می کنه. اینکه ایران عزیز کوچیک بشه. همشهری های آذری با وسوسه آذربایجانی ها و ترکیه ای ها بخوان مستقل شن، هموطن های کرد بخوان یه کشور مستقل داشته باشن، عربها و بلوچ ها هم از طرف دیگه.... بعد هم حتما بنیاد گرایی اسلامی، لائیک و سکولار و مارکسیست و کمونیست شکل می گیره. اصلا هر جنگ و انقلابی با شکلی از افراط گرایی همراه ست. تصور جنگ بین اقلیت ها، شیعه و سنی مثل تصاویری که می شه هر روز در عراق دید واقعا تلخ و نگران کننده است. باید کاری کرد که جنگ نشه چه امسال چه دو سال بعد چه هزار سال بعد... اگه فریاد داریم که سر حکومت و دولت بکشیم بهتره خودمون اینکارو کنیم تا دولت بوش یا هر جای دیگه ای نماینده ما بشه

ضد بوش و گونزالس

سخنرانی سالانه بوش هم با اینکه کلی با عشوه و کرشمه همراه بود، نتوانست از خشم گروه های ضد جنگ خصوصا دموکرات ها بکاهد. کمپین ها و ابتکارات جالبی در آمریکا ضد بوش و سیاست های توسعه جنگ دولت وی ظرف چند هفته گذشته طراحی شده است. شنبه این هفته بیست و هفتم ژانویه تظاهرات برای صلح در عراق و خاورمیانه در واشنگتن صورت می گیرد. قرار است که پرچم کشورهای مختلف توسط راهپیمایی کنندگان برای نشان دادن احترام به کشورهای دیگر حمل شود. من که آروز می کردم در ایران می شد تظاهرات صلح کرد و در آن به جای پرچم آتش زدن خبر از فرهنگ دوستی و صلح به سایر ملت ها بود. بهر حال یک تظاهرات جهانی اینترنتی صلح هم ترتیب داده شده است که برای حمایت جهانی از تظاهرات آمریکایی ها علیه بوش برای توسعه صلح می باشد. ابتکار دیگری که توسط دموکرات ها رهبری می شود طرح دعوی علیه بوش و چنی است. اخیرا اسم آلبرتو گونزالس هم به لیست کسانی که قرار است علیه آنها اقامه دعوی شود ، اضافه شده است. گونزالس که توسط بوش به ریاست دادگاه عالی ایالت تگزاس گماشته شد برای قانونی کردن حمله به عراق و جنایات جنگی دولت بوش تلاش های زیادی کرده است .اتهامات وی بیشتر راجع به صدور اجازه برای شکنجه و تجاوز به کنوانسیون ژنو است. برای همین گروه های حقوق بشری در آمریکا علیه او فعالیت های زیادی کرده اند. اینجا می توانید گزارشی از اتهامات گونزالس را بخوانید. اگر تابعیت آمریکایی داشتم حتما فرم های شکایت علیه بوش ، چنی و گونزالس را امضاء می کردم

آفریقای جنوبی

با اینکه دومین بار بود که به آفریقای جنوبی می رفتم، منتظر تصاویر غافلگیر کننده ای بودم که فقط در آفریقا می شود آن را پیدا کرد. البته قصه آفریقای جنوبی با سابر کشورهای آفریقایی متفاوت است. حتی شنیدن درباره آپارتاید با اینکه دیگر نیست و دموکراسی جای آن را گرفته است، دردناک است. آنچه از آپارتاید در کتاب ها می خوانیم با آنچه مردم آفریقای جنوبی به یاد دارند ، بسیار متفاوت می باشد. قصه های سیاهی که هر کدام می تواند ساعت ها شنونده را به فکر فرو ببرد. به هر حال آفریقای جنوبی در سال نود و چهار میلادی به دموکراسی رسید و حالا دستاوردهای دموکراتیک زیادی از جمله قانون اساسی فوق العاده مردمی که خواندن آن را به همه شما توصیه می کنم و سایر نهاد ها و مکانیسم های مردم سالارانه به ارمغان آورده است. جالب است بدانید در مطالعه ای که اخیرا توسط بی بی سی در شصت و هشت کشور صورت گرفت راجع به اینکه مردم چقدر احساس حاکمیت بر سرنوشت خود را دارند، شصت و پنج درصد شهروندان مورد مطالعه اظهار کردند که تاثیری بر سرنوشت خود از منظر حاکمیت مردمی ندارند. با این وجود آفریقای جنوبی در صدر بالاترین آمار دموکراسی در مطالعه مذکور قرار گرفته است چرا که پنجاه و نه درصد مردم آن کشور معتقدند که خود سرنوشت سیاسی خود را رقم می زنند. یکی از پدیده هایی که من بسیار در آفریقای جنوبی می پسندم احترام به تفاوت ها، تنوع و مداراست. به عنوان مثال مسلمان های آفریقای جنوبی که عمدتا هندی الاصل هستند کمتر از دو درصد جمعیت را تشکیل می دهند. همین اقلیت بودن و در حاشیه قرار گرفتن از منظر تعداد باعث شده است که بسیار متعصب شوند.در واقع با رفتارهای افراطی انگار که بخواهند بگویند ما هم هستیم. بیشتر زنان مسلمان در آنجا برقعه می زنند و مردان لباس های عربی بدون شلوار می پوشند. یادم است بار اولی که به آفریقای جنوبی رفتم یکی از جوانان مسلمان ژوهانیسبورگ به من می گفت که از خاتمی منتفر است چرا که باعث شده حجاب در ایران به سفت و سختی قبل نباشد. بهر حال آفریقای جنوبی اینقدر فضای دموکراتیکی دارد که مسلمانانی که شکل طالبان لباس می پوشند می توانند به راحتی در کنار سیاه پوستان بی لباس از حق آزادی مذهب و عقیده لذت ببرند .در عکس می بینید که دو زن مسلمان در چادر و برقعه کنار جوانان سیاه پوست به تماشای موج سواری ایستاده اند. تصاویر اینگونه در آفریقای جنوبی بسیار است. تفاوت ها با احترام پذیرفته شده است بدون آنکه گروهی بخواهد دیگری را سرکوب کند. مساله بعدی پیشرفت اقتصادی آفریقای که جنوبی است که عنوان توسعه یافته ترین کشور قاره آفریقا را به خود داده است. البته به علت فاصله طبقاتی زیاد که هنوز از آپارتاید به جا مانده است درصد جرائم بالاست آنقدر که به عنوان یکی از نا امن ترین نقاط دنیا برای توریست ها به شمار می رود

سلام دوربان

فردا با یک پرواز خیلی طولانی که خدا گرفتار هیچ آدم خسته ای مثل من نکند به دوربان در آفریقای جنوبی می روم. این سفر مبادله علمی بین دانشگاه های حقوق ایران و دانشگاه ناتال در آفریقای جنوبی در زمینه کلینیک های حقوقی است. ایده کلینیک های حقوقی[سالهاست که توسط بسیاری از کشورهای جهان تمرین شده است و به عنوان تجربه ای مثبت از آن یاد می شود. در این ایده دانشجویان رشته حقوق به پاسخگویی نیازهای گرو ه هایی چون زنان، پناهندگان و معمولان می پردازند. در کلینیک های حقوقی علاوه بر توانمند سازی حقوقی گرو های هدف ، دانشجویان حقوق نیز طی آشنایی با رویه های عملی مهارت لازم جهت حضور قدرتمند تر دربازار کار را می یابند و مهم تر اینکه با مسئولیت اجتماعی و ارزش های حرفه وکالت آشنا می شوند، فقر را حس می کنند، گروههای آسیب پذیر را از نزدیک لمس می کنند. نزدیک به دو سال است که برای اولین بار در ایران برای تحقق کلینیک های حقوقی یا آنچه به آن وکالت برای فقراء می گویند، فعالیت می کنم.همه خیلی مثبت هستند. البته خود دانشگاه تهران، شهید بهشتی و قم از طریق طرح ملی حقوق بشر درصدد راه اندازی مشاوره تلفنی یا چیزی که به آن هات لاین می گویند هستند اما کلینیک ها قصه دیگری هستند که فکر می کنم خیلی در توانمند سازی مردم فقیر و به حاشیه رانده شده مهم باشند

نقشه خوشحالی

اولین نقشه ای که پراکندگی خوشحالی را در جهان نشان می دهد منتشر شد. این نقشه توسط دکتر آدریان وایت روانشناس اجتماعی تهیه شده است. در لیست خوشحال ترین کشورهای دنیا می توان به دانمارک، سوئیس، اتریش، ایسلند، باهاما ،فنلاند، سوئد، بوتان،کانادا، ایرلند، لوکزامبورگ، کاستاریکا، مالتا، هلند و مالزی اشاره کرد. سه کشوری که از سایر ملتهای جهان کمتر خوشحال در نقشه نشان داده شده اند، کنگو، زیمباوه و بروندی است که هر سه در آفریقا می باشند. ایران در لیست کشورهای میانه قرار گرفته است. در واقع امتیاز دانمارک که در صدر جدول است، دویست و هفتاد و سه و امتیاز بروندی که آخرین رتبه را دارد صد و امتیاز ایران دویست است. شاخص های سنجش خوشحالی بسیار نزدیک به شاخص های سنجش توسعه انسانی است که آموزش، بهداشت و فقر مهمترین آنها را تشکیل می دهند