سال نو مبارک

با اينکه نو شدن سال قراردادی است که آدم ها برای حساب و کتاب زندگی اشان بر آن توافق کرده اند اما من هم مثل بفيه به جادويی بودن سال تحويل اعتقاد دارم .برای همين فکر می کنم اگر به بهانه سال نو دعایی کنم احنمال مستجاب شدنش بیشتر است. امیدوارم سال خوبی برای همه باشد. برای ایران عزیز و مردم خوبش هر جا که باشند در قصر مدرنی شمال شهر تهران یا روستای دور افتاده ای در استانی محروم. اميدوارم برکتُ و آرامش و آسايش برای مردم در سال جديد بيشتر از سال قبل باشد. امیدوارم کسانی که مملکت را اداره می کنند به مردم بیشتر اعتماد کنند و زمینه مساعد تری برای فعاليت همه کسانی فراهم کنند که برای ایرانی سربلند تلاش می کنند. دوست دارم مثل مادر بزرگ ها اينجا برای جوانان مملتکم دعا کنم. اميدوارم زمينه های بيشتری برای پاسخ دادن به نيازها و استعدادهای آنها باشد. جامعه ايرانی احترام و فرصت بيشتری برای آنها فراهم کند. دوست دارم برای همسايگان مان هم دعا کنم. اميدوارم عراق به آرامش و ثبات نزديک شود. روزهای سياهش روشن تر شود . اميدوارم افغان ها در امنيت بيشتری بتوانند مملکت شان را بسازنند. برای شما هم که الان اين پست را می خوانيد آرزو می کنم شاد و سربلند باشيد. اگر می شود لبخندی بزنيد تا شايد دعا های من برآورده شود

بيشتر از يک ماه است که بيمارم. اول از تنگی نفس شروع شد. اول فکر کردم به خاطر هوای آلوده تهران است و عادت کردن به هوای انگليس که بارانی و تميز است. اما سرفه های مکرر که در شب بيشتر به سراغم می آمد حتی در هوای تازه انگلستان هم قطع نمی شود. بيماری جسم وفتی طولانی شد روح را هم بيمار مي کند. می گويند که کوه با سنگ آغاز می شود و انسان با درد. شايد اين دردها برای انسان ضروری است تا آدم شود. شايد بعضی از آدم ها مثل من درد کشيدن را فراموش کرده اند . نمی دانم ... اما خوب می فهمم که انسان های زيادی هستند که با درد جسم و روح به زیبايی مبارزه می کنند و خم به ابرو نمی آورند. خوش به حال انسانهايی که در مبارزه با خودشان هم توانمند هستند

راستی روز زن مبارک