Rush

We missed the joy of being alive,
For the sake of getting on with the life

Do this, don't do that,
Do miss this,
Don't forget that

Don’t walk,
Run harder,
Be quicker as the day won’t last

Don't call your friend,
You don't have time,
Traffic jam is catching up,
So just drive fast

Don't stay up,
Go to bed,
Tomorrow is coming and you may not wake up

Don’t be lazy,
Try harder,
Catch up with the rest,
Or you would be falling behind

There is a day we won’t be alive,
Should we miss the joy for the sake of life?



The poem is written by Sasan. It is beautiful, isnt it?

شهر فردا، اینترنت و سیاست

امروز یک روزنامه اینترنتی دریافت کردم به اسم شهر فردا.نوشته اند که این رسانه الکترونیک و ارگان ستاد ائتلاف اصلاح طلبان در انتخابات سومین دوره شوراهای شهر و روستا است که از 30 آبان ماه 1385 آغاز به کار کرده است. این روزنامه الکترونیک هر روز و در فاصله های زمانی مشخص به روز می شود و هدف اصلی آن انعکاس دیدگاههای اصلاح طلبان درباره مسائل سیاسی و اجتماعی به ویژه انتخابات شوراها در 24آذر ماه 1385 است. شعارشان را دوست داشتم عمل گرایی به جای بنیاد گرایی .فکر کنم اولین بار است که احزاب سیاسی در ایران از روزنامه های اینترنتی برای تببین مقاصد خود استفاده می کنند. ابتکار خوبی است حداقل اش این است که همین چهار تا نصفی حزب سیاسی که داریم، به اینکه چقدر مستقل از حاکمیت هستند کاری ندارم، می توانند با هزینه کمتری با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنند. این که مفهوم جامعه اطلاعاتی در سیاست مداران این کشور کارکردی تر می شود اتفاق مبارکی است. یک وقتی مهمترین کارکرد اینترنت برای اهل سیاست آنهم آنهایی که زبان کامپیوتر را می دانستند چت کردن بود. یادم نمی رود یک بار در یکی از وزارت خانه ها با یکی از مقامات جلسه ای داشتم تا طرحی که به وزارت خانه داده بودم را توضیح دهم. مسئول مربوطه به جای گوش کردن به من با کندی دکمه های کیبورد را می زد. گفت ببخشید در حال گفتگوی اینترنتی هستم با یکی از مسئولین من هم پاسخ دادم می فهمم که سرتان خیلی شلوغ است حاج آقا اما خوب است که از اینترنت استفاده می کنید. در بین صحبت چشم های مسئول یک دفعه بر صفحه مانیتور گرد شد. کمی قرمز شد و لبخند کودکانه ای نه به من بلکه به صفحه مانیتور زد. کاملا حضور مرا فراموش کرده بود. وقتی به خودش آمد از من خواست که به توضیحاتم ادامه بدهم. می خواستم با این جمله شروع کنم که وقتی با شخصی که نمی شناسید چت می کنید به او این فرصت را می دهید که به اطلاعات شما در کامپیوترتان دسترسی داشته باشد اما به جای این گفتم اگر اجازه بدهید وقت دیگری مزاحمتان می شوم

I Wish You

A window to color, green and red
A window to sun, shin and rise
A window to road which bounds you to discover









I took this picture last July in UK

انتخابات شوراها

خانم محتشمی پور که در دوره خاتمی مسئول دفتر بانوان وزارت کشور بود و حالا بیشتر با سازمان های غیردولتی از جمله شبکه زنان کارآفرین و انجمن زنان پژوهشگر تاریخ فعالیت می کند ، لیست اولیه پنجاه نفری از کاندیداهای اصلاح طلب و ستاد ائتلاف را برای انتخابات شوراها فرستاده بود و خواسته بود که پانزده نفر را انتخاب کنیم. وقتی من کاندایداهای خودم را با رنگ قرمز در جدول مشخص کردم و برایش فرستادم ایمیل زد که انتظار داشتم کاندیدای زن بیشتری انتخاب کنی.من پاسخ دادم مهم اینکه چقدر حساسیت جنسیتی داشته باشند ... البته به غیر از چند نفر آنها که از نزدیک می شناختم واقعا مطمئن نبودم بقیه چقدر به مساله زنان در شهر و روستا حساسیت داشته باشند. بهتر ترتیب این لیست شامل هفت زن :خانم دكتر معصومه ابتكار معاون سابق رئيس جمهور و رئيس سازمان محيط زيست،خانم مينو استرآبادی، خانم دكتر اشرف بروجردي معاون اجتماعي سابق وزير كشور، خانم رحمتي جامعه شناس ، مشاور بین الملل امور بانوان وزارت کشور ،خانم زهرا نژادبهرام معاون فرماندار سابق تهران، خانم صدراعظم‌ نوري شهردار سابق منطقه هفت، دکتر صفیه شهریاری مشاور سابق معاونت سلامت وزارت بهداشت و رئیس انجمن تنظیم خانواده است.کاندیداهای ذکور هم مثل همیشه از تنوع و فراوانی بیشتری برخوردارند چهل و سه کاندیدا از وزاری سابق متل آقاي دكتر محمد علي نجفي وزير اسبق آموزش و پرورش، آقای دكتر احمد مسجد جامعی وزير سابق فرهنگ و ارشاد اسلامي و آقاي مهندس اسحاق جهانگيری وزير سابق صنايع و معادن گرفته تا استاد دانشگاه... از لیست که بگذریم به دغدغه اصلی می رسیم که حضور مردم است. این روزها بازارپیش بینی اینکه مردم رای می دهند ، مردم رای نمی دهند گرم شده است. اصلاح طلبان می گویند اگر مردم رای ندهند شوراها را به راست گرایان می بازند و البته راست گرایان هم که اصلا کم نمی آورند و خود را در هر صورت برنده می دانند . خدا کند که برنده مردمی باشد که به نظر می رسد خواب ندیده ای دیگری را برای سرنوشت این کشور دیده است. من یکی که حوصله غافلگیری های بزرگ را ندارم در مملکتی که نمی شود هیچ چیز پیش بینی کرد

لیست کاندیدای اصلاح طلبان برای شهر تهران که توسط شورای نگهبان تایید صلاحیت شده اند را می شود اینجا دید

US Sanction

I was reading an article about US sanction and Iranian air plane industry. As some of you might know one of the main sections of Iranian economy which have been damaged by US sanction is air plane industry. During last year we had several plane accidents where people killed. Although there is a debate to justify economic sanction to achieve political outcomes especially for UN: “The most comprehensive and authoritative worldwide survey of the 116 attempts to use economic sanctions for foreign policy goals between 1914 and 1990 shows successful outcomes”[1] but I strongly believe that economic sanction just protects self interest of lets say "supreme powers" such as permanent members of Security Council “The United States took a leading role in imposing about 70 percent of the sanctions during this period, acting alone in approximately one-third of the cases. Collective sanctions make up less than 12 percent of these sanctions cases; the rest were either unilateral actions or non institutional ad hoc coalitions.”[2] To me results of economic sanction is just poverty, hunger, unemployment, negative affect on the education, public health, ....



[1] G.C. Hufbauer, J.J. Schott, and K.A. Elliott, Economic Sanctions Reconsidered: History and Current Policy, 2nd ed. (Washington, DC: IIE, 1990). Chapter 5, "Conclusions and Recommendations."

[2] Hufbauer, et al., Economic Sanctions Reconsidered: History and Current Policy, Introduction. http://wwics.si.edu/subsites/ccpdc/pubs/sum/3.htm

حقوق بشر در ايران، قربانی منافع غرب

چهارشنبه 17 آبان 1385


شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل، دوشنبه شب طی مراسمی در کاخ اليزه، نشان "لژيون دونور" از ژاک شيراک رئيس جمهور فرانسه دريافت نمود.لژيون دونور بالاترين نشان ملی فرانسه است که خود، دارای چهار درجه می باشد: "شواليه"، "افيسير"، "کوماندر" و "گراند کروا". شيرين عبادی، نشان کوماندر را دريافت نموده که در نوع خود کم سابقه است؛ چرا که اين نشان بعد از گراند کروا (که تنها به قهرمانان جنگ و نيز روسای کشورها اعطا می شود) حائز بالاترين رتبه در سلسله مراتب نشان لژيون دونور محسوب می گردد که تاکنون معمولاً به فعالان حقوق در جهان اعطا نشده است.شيرين عبادی در مراسم دريافت نشان لژيون دونور، با ايراد سخنانی تاکيد کرد: "اعطای اين نشان به منزله قدردانی از کليه کسانی است که در پنجاه سال گذشته برای ارتقای حقوق بشر و استقرار دموکراسی در ايران مبارزه کرده اند...وی با اشاره به وجود مجازات هايی چون سنگسار، قطع دست، اعدام افراد کمتر از ۱۸ سال و تازيانه در قوانين ايران و نيز ادعای مسوولان مبتنی بر "اسلامی بودن" چنين مجازات هايی گفت: "چنين مجازات هايی در اغلب ممالک اسلامی از قبيل مالزی، اندونزی، تونس، مراکش، الجزاير و تعدادی ديگر، سالهاست که منسوخ شده است و مسوولان و قانونگذاران ايران بايد پاسخ گوی اين سوال باشند که آيا فقط آنان قادر به درک و تفسير شريعت اسلامی بوده و ساير مسلمانان در کشورهای اسلامی ديگر راهی به خطا رفته اند؟"....وی در ادامه با اشاره به وضعيت زنان در ايران اظهار داشت: "تبعيضات ناروای قانونی همچنان حقوق زنان را در ايران پايمال می کند. هنوز هم ارزش جان يک زن نيمی از ارزش جان مرد است و هنوز هم شهادت دو زن معادل يک مرد است و هنوز هم تعدد زوجات در ايران قانونی است. و نکته جالب تر آن که زنان ايرانی که اين چنين از حقوق انسانی خود محروم شده اند حتی از مردان هم وطن خويش تحصيل کرده تر هستند، زيرا که بيش از ۶۵ درصد از دانشجويان دانشگاه های ايران دختر هستند."اين فعال حقوق بشر ادامه داد: "مردم ايران طرفدار صلح بوده و علی رغم انتقادات فراوانی که به حکومت دارند، مخالفت حمله نظامی به ايران هستند و مايل نيستند تجربه عراق در ايران تکرار شود. آنان به خوبی می دانند که نمی توان دموکراسی را همراه با بمب های خوشه ای بر سر ملتی ريخت."قبل از سخنرانی شيرين عبادی، ژاک شيراک نيز با ايراد سخنانی ضمن تقدير از عبادی اظهار داشت: "برای من باعث افتخار است که امروز ميزبان شما باشم. فرانسه به عمل شما که تماماً وقف دفاع از حق، عدالت، شايستگی و آزادی شده است ارج می نهد و شجاعت شما را گرامی می دارد. شما اهل سرزمينی با تمدنی کهن هستيد که تاريخ دنيا به آن بسيار مديون است. درايران شما اولين قاضی زن و حتی رئيس محکمه در سال ۱۹۷۵ بوده ايد. سپس به عنوان وکيل مدافع، در دفاع از آزادی های بنيادی به ويژه آزادی زنان و کودکان، بی وقفه کار کرده ايد. در سال ۲۰۰۲ «کانون مدافعان حقوق بشر» را بنياد نهاده ايد که بخصوص از زندانيان سياسی حمايت می کند. در نبردتان، با سرسختگی و شهامت هميشه طرفدار قربانيان و ضعفا و طبق گفته خودتان بخصوص «محرومان در برابر عدالت» بوده ايد. اين نبرد انتخاب شخصی شماست که کليه عواقب آن را به عهده می گيريد. شما آگاه از اينکه جايتان در ايران است و نه در مکان ديگری، تصميم گرفته ايد در اين کشور که پيش از هر چيز دوستش داريد نبرد کنيد."وی سپس با يادآوری دريافت جايزه صلح نوبل توسط شيرين عبادی و با بيان اين که "۲۰۰۳، سال تقديس نبرد شما بود"، تصريح کرد: "اين مقام مايه افتخار کشورتان بوده است. شما بدين ترتيب با عزت نفسی که مشخصه ايرانيان است معرف ايران نزد جهانيان هستيد." رييس جمهور فرانسه خطاب به عبادی تأکيد کرد: "شما با هر گونه ادعای خارجی برای ديکته کردن تحولات داخلی در ايران مخالفيد؛ جرا که به زعم شما، دمکراسی يک کالای وارداتی نيست، و به ملت ايران اعتماد می کنيد که با احترام به هويتش، در کمال استقلال توسعه يابد. اين استقلال نه تنها با تبادلات خارجی مغايرتی ندارد، بلکه شرط آن است. بدين ترتيب شما با ديگر زنان برنده جايزه صلح نوبل در راه اشاعه گفتگوی ايران و ايالات متحده، متفق شده ايد. شما توقعات جامعه ايرانی را از اروپايی ها بيان کرده ايد تا ديدگاه های خود را در زمينه دمکراسی و حقوق به طرف مقابل بفهمانند."شيراک در بخش ديگری از سخنان خود اظهار داشت: خانم وکيل! شما با شجاعت و عزت نفس خود، از اين ديد خاص ايرانی دفاع می کنيد که بر سازگاری ارزش های اسلام با معيارهای دموکراسی و حقوق بشر تأييد می کند. فرانسه به شما گوش می دهد و خود را در نبرد شما بازمی يابد

منبع: روزآنلاین