زمستان

همین الان برادر عزیز من که از داشتنش خیلی به خودم می بالم آهنگ زمستان را فرستاد که شنیدنش یعد از مدتها مرا برد به کوچه های کودکی.. به شهری که با همه نامهربانی ها یش به زیباترین شهرهای دنیا ترجیح می دهم . اشتیاق فراوانی به مفهوم خانه و وطن در ذهنم قدرت گرفت و مرا دلتنگ روزهای دور از خانه کرد. با اینکه زندگی در کشورهای به اصطلاح جهان اولی از آسایش و آرامش بیشتری برخوردار است و استانداردهای رفاه در آن بسیار بالاتر از کشورهای در حال توسعه مانند ایران است و با اینکه حداقل بنیادهایی مانند آزادی های شخصی و حریم خصوصی... حاکمیت قانون و حقوق و آزادی های سیاسی از شاخص های بالاتری در این کشورها برخودار هستند اما برای بعضی از آدم ها مثل من کشورم جایی است که برای همیشه به آن تعلق دارم حتی اگر در چهار گوشه بزرگش هر لحظه دلم از بی عدالتی بلرزد

توصیه می کنم که زمستان را دوباره بشنوید و اجازه بدهید نوستالژی غربت حتی اگر در وطن هستید شما را به خاطرات دور ببرد