این فیلم ها را به کی نشون می دین

دیروز در موسسه فیلم بریتانیا در لندن اثر این فیلم ها را به کی نشون می دین رخشان بنی اعتماد را دیدم. این فیلم یک ساعت و نیم خلاصه ساعت ها فیلم برداری طی دو سال از زندگی مردم فقیر شهرک فاطمیه است. آنچه در مورد این فیلم دوست داشتم اینکه در آن شهرداری به عنوان سازمان اداره شهری نهادی معرفی شده است که در صدد کمک به مردم است. چنین تصویری پروپاگاندای علیه ایران را در فضای خارج از کشور آن هم در سینمایی که از فقر حرف می زند کمتر می کند. علاوه بر آن فیلم به عنوان یک اثر مستند با مردم فقیر و گرفتار شهرک گره خورده بود و مسئولانه زندگی آنها را دنبال می کرد. این فیلم همینطور پدیده مهاجرت و بیکاری و فقر در شهرک های اطراف تهران را به خوبی از زاویه های مختلف بررسی می کرد. بهرحال دیدن این فیلم سئوالات زیادی در ذهن بیننده ای مثل من ایجاد کرد. اینکه چگونه می شود با فقر در کشورهایی در حال توسعه مانند ایران مبارزه کرد و یا اینکه چرا مردم اینقدر به دولت وابسته هستند و اخلاق رعیتی خود را دارند در صورتی مشکلات آنها با کمی مشارکت فعال هم قابل حل است. اگر یک روز پولی داشته باشم یا قدرتی صرف زندگی با جامعه محلی فقیر می کنم تا خود آنها برای توسعه توانمند شوند