من زمین آسمان اویم

دل من بسی تنگ است

در هوای او
که آسمانی سخاوتمند بود

برای زمین تشنه ام

بر من بارید

نه آن قطراتی که از دل خاکی ام
با دست قدرتمندش به بالا کشیده بود
بر من بارید

تمام بارانی که آسمان می تواند

در دل بزرگش برای زمین تشنه اش نگاه دارد

اکنون چه سبز باشم و چه زرد
چه زمینی خشک بی تپش و چه خاکی سرشار از حس رویش
آسمانی دارم که در دل من ریشه های سبز می کارد

حتی اگرهم نبارد
هوای بخشیدن را به من دارد

اشاره: این عکس را در پاییز سرد گرفتم. وقتی که چند برگ سبز در هوای آسمان بهار هنوز سبز مانده بودند