ملوانان خبر

پیگیری قصه ملوان ها آن هم با عصبانیت یکی از آزار دهنده ترین اخباری بود که طی چند سال اخیر دنبال کرده ام . اولش که کلی نگران هزینه های بین الملی برای ایران در جریان دستگیری اشان بودم. بعد هم که آزاد شدند، سر و صدای ماشین تبلیغاتی انگلیس و آمریکا اعصابم را بهم ریخت . با اینکه اعترافات شش ملوان که گفتند در ایران تحت فشار روانی بودند خیلی مضحک به نظر می رسید، چون بهر حال کسی که در کشور ثالثی اسیر باشد حتی اگر در هتل پنج ستاره هم به سر برد باز تحت فشار روانی است، کلی رسانه های غربی خصوصا آمریکا و انگلیس خبر سازی کردند. از طرفی طی چند رو اخیر حداقل صد کامنت ر ا که از طرف خوانندگان شبکه هایی مثل بی بی سی، سی ان ان، اسکای نیوز در خصوص آزادی ملوانان گذاشته شده بود را خواندم که به نظرم بسیار نا امید کننده بود. خیلی از آنها گفته بودند که هدیه ایستر را از طرف دولت ایران قبول نمی کنند وقتی قرار است ما با بمب هسته ای همه آنها را مسلمان کنیم یا اینکه ایران از روی ترس ملوانان را آزاده کرده است ... درک تصویری که بخش گسترده ای از غربی ها از ایران و ایرانی دارند بسیار آزار دهنده است. البته کاملا قبول دارم که دولت آقای احمدی نژاد اعتماد بین المللی را از دست داده است یا اینکه ما نتوانستیم تصویر شفاف و امید واری از خودمان به دنیا ارائه کنیم اما تصاویر سیاه و نادرستی که از ملت و دولت ایران برای جهانیان خصوصا کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی ساخته شده است واقعا بیشتر متاثر از سو نیت و سیاسی بازی شبکه های خبری است که به ساز منفعت طلبی دولت هایشان می رقصند . به نظرم ادعای رسانه آزاد بسیار جای شک و شبهه دارد وقتی پیام اصلی رسانه های به اصطلاح آزاد ترویج امپراطوری غربی خصوصا از نوع آمریکایی اش است