خیلی ها از من می پر سند راجع به آمدن به کشورهای خارجی برای درس خواندن ... از دانشجویانی که در کلاسم بودند تا اساتید حقوق که به دنبال فرصت تحقیقی هستند. به نطرم اگر کسی می خواهد در خارج از کشور درس بخواند مهم است که زبان انگلیسی بداند. حداقل نمره معقولی از امتحان بین المللی زبان بیاورد. مهم است که از دانشگاهی پذیرش بگیرید که اعتبار مناسبی داشته باشد یعنی اگر در لیست صد دانشگاه دنیا نیست حداقل در لیست هزار دانشگاه برتر دنیا باشد. متاسفم بگویم دانشگاه های کشورمان مانند دانشگاه تهران که جوانان مملکت برای ورود به آن آرامش ندارند در اکثر جداول امتیاز بندی حتی در لیست هزار دانشگاه برتر دنیا هم نیست. با اینکه دانشگاه تهران دومین دانشگاه برتر خاورمیانه است. تامین مالی مساله مهمی است. بورسیه از دانشگاه یا سازمان دیگری برای تامین مخارج تحصیل بسیار اهمیت دارد. بعد هم آماده شدن برای درس خواندن و یا بهتر بگویم تمرکز بر درس و تحقیق. به نظر من سیستم آموزشی ما در ایران خلاقیت دانشجویان را می کشد و به شدت هم اساتید و دانشجویان را تنبل می کند. خلاصه اینکه درس و تحقیق در دانشگاهی آبرومند در خارج از کشور آسان نیست و تعهد و تلاش بسیار می خواهد