موسیقی

خستگی در کردن را با تن سپردن به یک قطعه موسیقی دوست دارم. در چنین مواردی همیشه ترجیع داده ام تا تمام ذهنم پر از صدای موسیقی باشد به جای افکار سردرگردانی که سردرگمم می کنند. چند سالی است که فهمیده ام از ترکیب عرفان موسیقی شرقی با هیجان موسیقی غربی لذت می برم. یک جور رویکرد پست مدرن در موسیقی. به خاطر همین کارهای عمر فاروق تکبیلک هنرمند ترکیه ای را واقعا می پسندم .قطعه دوستت دارم از این موسیقدان محشر است. موسیقی سنتی خودمان اگر با ابتکار همراه باشد متل سوسن دیهیم یا گروه نیاز را دوست دارم وگرنه حوصله ام را سر می برد. برای اینکه به نظرم می شود مولانا را مثلا بدون موسیقی خواند و کلی لذت برد، منظورم این است که لذت بردن از موسیقی سنتی بیشتر وامدار ادبیات فارسی است . همین احساس را نسبت به پیانو دارم. حداکثر تحملم برای شنیدن قطعاتی از پیانو بیشتر ازنیم ساعت نیست، البته یادم است که یک بار 3 ساعت تمام در کلاپ جاز ورشو به قطعات جاز با پیانو هنرمند جوان لهستانی با لذت گوش می کردم که از آمریکا آمده بود و لهستانی ها به او خیلی افتخار می کردند. کارهای جورج وینستن را هم در پیانو می پسندم مخصوصا قطعه نامه و دسامبر ، مو سیقی های عرفانی آسیای جنوبی هم بسیار دلنشین است. مثل کارهای رحمان از هند ...چه خوب که آدمها می توانند با صدا معنا خلق کنند یا معنای صدا را درک کنند. برای من یکی که لذت بردن از موسیقی سرمایه ارزشمندی است که به آن می بالم